ارزیابی و بهبود ساختارهای شبکه های نظیر به نظیر

شبکه های مقیاس پذیر نظیر به نظیر شبکه هایی هستند که برخلاف شبکه های قدیمی مشتری/ خدمتگذار که از تعداد محدودی خدمتگذار برای خدمت دهی به مشتری ها استفاده می کنند، از قدرت پردازشی و پهنای باند یکایک مشتری های نظیر شبکه سود خواهند جست. در این شبکه ها بر خلاف شبکه های قدیمی با بالا رفتن تعداد کاربران و تقاضای آنها از شبکه ظرفیت شبکه نیز بالا خواهد رفت. بنابراین برخلاف شبکه های قدیمی ظرفیت آنها ثابت نیست. خاصیت مقیاس پذیری شبکه نیز از همین موضوع ناشی می شود که با اضافه و کم کردن مشتری ها شبکه خود را با شرایط جدید وفق خواهد داد. در قیاس با شبکه های قدیمی مشتری هایی که به شبکه می پیوندند معمولا ناپایا و غیر قابل اعتماد هستند. مشتری ها در این گونه شبکه ها معمولا افرادی معمولی هستند که منابع خود مانند پردازشگر یا پهنای باند خود را به اشتراک می گذارند که می توانند در هر زمان از شبکه خارج شوند، بنابراین نسبت به دیدگاه مشتری خدمتگذاری در اینجا مشتری ها نسبت به خدمتگذارها بسیار ناپایدارتر هستند. نظیرها می توانند با وارد کردن داده های زائد باعث آلودگی شبکه شوند و یا یک مشتری می تواند با تفتیش کردن داده های دیگر مشتری ها حریم خصوصی آنها را مورد تهاجم قرار دهند که سیستم های مدیریت شهرت جهت برقراری اعتماد و امنیت از روش نظر سنجی برای مدیریت شهرت استفاده می کنند بدین ترتیب که علاوه بر تجربیات شخصی خود با استفاده از تجربیات دیگران در مورد اعتماد کردن یا نکردن به یک نظیر خاص تصمیم گیری می کند و این اصل از خاصیت تراگذاری حاصل می شود. در این پایان نامه دو راه حل برای برقراری اعتماد در شبکه¬های نظیر به نظیر بررسی شده است. در راه حل اول، امنیت در شبکه نظیر به نظیر غیرمتمرکز با پیاده¬سازی یک خدمتگذار کلیدی و یک سیستم تشخیص نفوذ (ids) برای پیش بینی مسیر بهینه و کارایی اشتراک فایل تامین می¬شود. راه حل دوم، به مطالعه استفاده از برنامه ریزی ژنتیک برای دستیابی به اعتماد یک نظیر بدون نظارت مرکزی پرداخته است. یک مدل مدیریت اعتماد در اینجا پیشهاد شده است که در آن هر نظیر سایر نظیرها را با توجه به مقادیر اعتماد محلی محاسبه شده بر اساس توصیه¬ها و تعاملات سابق رتبه بندی می کند.